Masyarakat Indonesia, saiki lagi
gencer-gencere padha ngrembug ijazah ilegal utawa ijazah palsu. Ijazah ilegal
kuwi gegayutan karo sertifikat tandha kelulusan sing diterbitke sekolah-sekolah
utawa Perguruan Tinggi kabeh tingkatan, tapi saktenane durung dibuktekne karo
prasyarate akademik. Kamangka yen ijazah palsu, yaiku ijazah saka salah
sawijine Lembaga Pendidikan resmi tapi datane dipalsu, kayata ngganti jeneng
utawa gelar sing ora padha karo asline.
Marake
dol tinuku ijazah palsu ngetokne, yen pola pikire masyarakat sing nganggep
remeh proses nyinau Ilmu Pengetahuan. Saliyane kuwi, uga ngetoki yen isih okeh
wong sing ora paham tegese, fungsine, lan kebutuhane kanggone piye ijazah kuwi.
Saiki ijazah disalah gunakake kanggo komoditas bisnis. Akibate, lembar kertas
sing ora isa maneh didadekna kanggo jaminan pengetahuan lan ketrampilan sing dinduweni.
Anane
faktor sing isa ndadekake gencere ijazah ilegal lan ijazah palsu. Ing salah
sijine pihak, proses kanggo golek kerjanan sing nganti saiki isih mentingne
kudu nggawe ijazah. Mergane, sing isa nuku kuwi sing nguwasani jabatan. Nanging
ora mengkono, anane Jenis kerjanan nyaratke ijazah seng khusus, utamane S-1
kanggo sing padha nglamar. Semono uga dhuwure gelar, khususe ing lingkungan
birokrasi Pamerintah utawa akademik ing sekolah lan Perguruan Tinggi, sing isih
distandarne karo formalitas pangkat.
Ing pihak liya, anane wong kang golek
kerja utawa ngiter jabatan, kepriye carane kudu isa nyanggupi syarate kuwi
kanggo cara sing luwih cepet. Modhale dhuwit sing kandel, mula saka kuwi luwih
milih mbayari lembaga-lembaga penerbit gelar, yaiku Perguruan Tinggi sing
menehi ijazah tanpa nglakoni proses akademik sing sakmesthine. Bebarengan kuwi,
Perguruan Tinggi sing dhemen karo untung sing luwih gedhi. Saka pihak kampus
gelem nggawekake ijazah, sanajan mahasiswa kuwi gur kudu melu ping pira anggone
seminar utawa kuliyah singkat lan adoh banget kanggo nyukupi syarat Satuan
Kredit Semester (SKS).
Kaya
sing dikocapake dening Djoko Santoso (Dirjen Pendidikan Tinggi Kementerian
Pendidikan dan Kebudayaan) Jakarta, Minggu (31/5) yaiku,”Untuk menghentikan praktik ilegal ini, pemikiran masyarakat yang harus
diubah,”. Dheweke njelaske, yen ora kabeh kerjanan mbutuhake gelar Sarjana. Misale, gelar doktor
utawa pendidikan Strata Tiga, amung diwajibke kanggo wong-wong sing kerja dadi
peneliti lan dhosen Perguruan Tinggi (PT). Gelar Strata Dua utawa Magister,
mung kanggo sing kerja ing tingkat Manajerial. "Pekerjaan sebagai pengusaha, politisi, ataupun bintang film tidak
memerlukan gelar sarjana. Toh, orang tidak akan meremehkan apabila kemampuan
mereka memang sesuai dengan bidang pekerjaan masing-masing".
Praktik kanggo nerbitake ijazah ilegal ing kampus lan
malsu ijazah ing njaba kampus prakara kang ngagetake banget. Iki mono kang dadi
kedadeyan sing nyoreng raine dunia pendidikan. Saka lingkungan akademik sing
negesne kejujuran kanggo martabat sing kudu dipikul ndhuwur, malah lair sing
ora-ora, kayata: manipulasi, kecurangan, lan pelanggaran. Kasus-kasus kaya
mengkono iku mau gawe alane martabate pendidikane dhewe, sebab ngetokake
penyimpangan lan tujuwan pendidikan kanggo nglairne Sumber Daya Manusia (SDM)
sing berkarakter, salah sijine jujur.
Saliyane kuwi, praktik nerbitake ijazah iku jelas
nglanggar Undang-Undang (UU) nomor 12 Taun 2012 gegayutan karo Pendidikan
Tinggi, sing unine: pendidikan tinggi
berfungsi mengembangkan kemampuan dan membentuk watak serta peradaban bangsa
yang bermartabat dalam rangka mencerdaskan kehidupan bangsa. Fungsi lain ialah
mengembangkan sivitas akademika yang inovatif, responsif, kreatif, terampil,
berdaya saing, dan kooperatif melalui pelaksanaan Tridharma. Pendidikan tinggi
juga berfungsi untuk mengembangkan ilmu pengetahuan dan teknologi dengan
memperhatikan dan menerapkan nilai-nilai humaniora.
Babagan kang kaya mengkono kuwi mau, kalebu
ana ing sajrone pasal 269 Kitab Undang-undang Hukum Pidana (KUHP) ayat 1 lan 2,
sing unine, (1) Barangsiapa membuat surat
palsu atau memalsu suratketerangan tanda kelakuan baik, kecakapan, kemiskinan,
kecacatan atau keadaan lain, dengan maksud untuk memakai atau menyuruh orang
lain memakai surat itu supaya diterima dalam pekerjaan atau supaya menimbulkan
kemurahan hati dan pertolongan, dipidana dengan pidana penjara paling lama 1
tahun 4 bulan. (2) dipidana dengan pidana yang sama barangsiapa yang dengan
sengaja memakai surat keterangan yang palsu atau yang dipalsukan tersebut dalam
ayat pertama, seolah-olah surat itu asli dan tidak palsu. Dadi, wes jelas
yen malsu surat, kayata nglanggar pasal 269 mengkono iku ana ukumane maksimale
1 taun luwih 4 wulan kunjara.
Wakil Presiden Jusuf Kalla, ngendika yen
ijazahe para Pegawai Negeri Sipil (PNS)
supaya dicek maneh. Supaya identitas saka sing nganggo ijazah palsu ora
ditutup-tutupi. "Harus dong (dicek
ulang), karena itu juga bahaya. Kalau ijazah saya bisa dipalsu, apalagi yang
lain-lain," kata JK di kantor Wakil Presiden, Jakarta, Kamis (4/6). Sabanjure,
kabeh PNS kudu disumpah kanggo naati aturan sing dianggo. Mula saka kuwi,
aturan kuwi kudu diterapne, semono uga panganggone ijazah legal pas wektu
ndaftar dadi PNS. Sababe pemerintah ora bisa ngarep-arep yen rakyat arep paham
lan gelem sigap golek pawarta sing
gegayutan karo praktik ilegal sing tindakne marang Perguruan Tinggi. Sebabe
pengetahuane masyarakat ijek urung pati paham tur yo mesthi briwut kanggo
nindakake iku.
Yen
wis ngono, apa ya ijek arep ora ana tindakan sing luwih tenanan saka
pemerintah? Kanggo ngantisipasi masalah iki, inspenksi dadakan kemenristekdikti
guna kanggo ngungkap langsung praktik ing perguruan Tinggi sing gawe curiga
perlu terus dilanjutne. Sanksi sing abot kudune luwih ditegaske kanggo kampus
lan oknum-oknum sing ana ing sajroning tindakan kang ala kuwi. luwih adoh
maneh, kementrian sing ana sangkut paute kudu dituntut supaya luwih tenanan
kanggo nyiapake sistem paten sing isa ngontrol lan nyegah yen ana pelanggaran
kaya mangkono.
Soenarto
Soerodibroto (1994: 145) nyatakake, “agar
suatu peniruan atau pemalsuan dapat dihukum, maka persamaannya harus sedemikian
rupa sehingga perbedaan-perbedaan itu baru diketahui pada tingkat penelitian
yang cermat, yang pada umumnya tidak dilakukan”. Mula saiki padha ngati-ati yen pengen ora rugi
merga getun ing tembe mburi. Yen pengen weruh apa ijazah kuwi palsu utawa asli,
gumantung saka mekanisme sing isa di lakoni.
Awake
dhewe kudu paham kepriye carane awake dhewe mlebu Perguruan Tinggi kasebut. Banjur,
digatekke yen uleh 8 SKS mahasiswa wes dinyatakne lulus, berarti kuwi ana seng
perlu dutakokake. Kamangka sarjana kuwi lekas isa lulus yen wes nyampekne 144
SKS utawa ngannge wektu telu setengah nganti patang taun. Sabanjure, dhewe
ngamati wae marang mahasiswa pindahan, yen ana ing pangkalan data, banjur
datane ora ana kuwi bisa dadi palsu utawa abal-abal. Kudune, pangkalan data ing
pendidikan tinggi uga diuripna kanggo salah sawijine sarana kanggo mantau
dinamika perkuliahan. Kabeh Perguruan Tinggi didukung supaya aktif ngolah data
lan kudu tliti nglacak data sing sajake ora trep utawa ngganjel. Menawa
ditemokake tandha-tandhane pelanggaran, langsung dicek ing lapangan kanggo
nggoleki sebab masalahe banjur langsung ditangani.
Umpama miturut teknis utawa carane, isa dipertimbangke
maneh kanggo nyetak ijazah karo kertas khusus sing angel yen ditiru, nyametne
hologam, utawa nerapake sistem barcode (kode
batang) khusus. Nggawene isa digawe ciri-ciri khisus kanggo nggampangake
anggone nglacak ijazah liwat nomere sing dianggo kabeh Perguruan Tinggi
Fakultas lan jurusan. Yen wes ngono, kucap sing sajake nyimpang aturan luweh
gampang diatasi wiwit saiki.banjur nalika ditemokake kasus ijazah ilegal utawa
palsu, aparat Kepolisian lan Kejaksaan kudune luwih tenanan nggarap lan ngajokne
neng pengadilan. Pas wektu sidange, hakim-hakim kudune ndeleng yen soal iki
penting lan meneh ukuman sing tegas lan adil.
Ing tembe mburine, pendidikan tinggi ora mung perkara
sejatine dhewe kanggo kerja, nanging uga mentokake sejahterane bangsa lan
peradabane.
Kapustakan:
Buku:
Halim,
A. Ridwan, S.H. 1985. Tindak Pidana
Pendidikan satuan tinjauan filosofis-edukatif, Jakarta: Ghalia Indonesia.
Chazawi,
Adami. 2001. Kejahatan Mengenai Pemalsuan,
Jakarta: PT RajaGrafindo Persada.
Gunawan
Ary H. 1986. Kebijakan-Kebijakan
Pendidikan. Jakarta: Bina Aksara.
Internet:
http://www.republika.co.id/berita/nasional/umum/15/06/04/npf47s-wapres-minta-ijazah-pns-dicek diakses Jumat,
16 Ramadhan 1436 / 03 Juli 2015
diakses pada
13 Juni 2015
0 komentar:
Posting Komentar